dinsdag 29 juni 2010

Geld uitgeven aan schoenen

Vandaag was er op nu.nl een bericht te lezen dat de bestedingen van vrouwen aan schoenen uiteenzette. Volgens het bericht besteed een vrouw 20.000 euro aan schoenen in haar leven. Er werd vanuit gegaan dat een vrouw op haar 14e start met haar eerste paar zelfgekochte schoenen en dan een 67-jarige loopbaan in het kopen van schoenen begint. Ze koopt dan voor gemiddeld 300 euro in het jaar schoenen met een waarde van gemiddeld 43 euro per paar. Andere interessante weetjes uit het artikel waren dat een vrouw op een willekeurig moment gemiddeld 19 paren in de kast heeft staan en dat 4 op de 10 vrouwen elkaar beoordelen op basis de schoenen die ze dragen.

Met die gegevens zou je uitstekend een pleidooi kunnen houden om vooral niet te bezuinigen op bruidsschoenen.  Het gegeven dat je beoordeeld wordt op de schoenen die je draagt is daarin niet onbelangrijk en een relativistisch argument zou zijn: "Wat is nu 300 euro op de 20.000 euro die je in je leven uitgeeft aan schoenen". Je zou ook proportionaliteit kunnen aanvoeren, want je bruidsschoenen mogen toch wel het equivalent van een jaar schoenen kosten, gewoon omdat het zo'n belangrijke dag is. Ik kan natuurlijk niet in je portemonee kijken, maar bovenstaande informatie geeft toch te denken...

Hier een toevoeging met dank aan collega blogger fromfraai.nl, gekopieerd van haar reactie hieronder:

Een trouwdag wordt echt niet belangrijker of betekenisvoller door dure spullen. De betekenis van de dag zit m niet in de materie, maar in de gebeurtenis, de mensen die erbij zijn. De rest is een (dure) bijkomstigheid.

Het staat eenieder natuurlijk vrij om zoveel geld uit te geven aan wat dan ook als ze willen. Maar er is geen noodzaak of reden of verplichting. En in toevoeging daarop, als je WEL echt zin hebt om lekker veel geld uit te geven aan een mooi en origineel paar schoenen dan heb je daar echt geen excuus voor nodig als "Ja, maar het is zo'n unieke dag". Doe het dan gewoon lekker. En zorg dan vooral dat je een paar koopt dat je daarna ook nog eens aan kan, dan is het de investering echt waard.

M.

Daarop zeg ik van harte amen!

zaterdag 26 juni 2010

Dip 'n Dye Bruidsjurk

Zoals jullie ongetwijfeld wel gesnapt hebben wordt deze blog geschreven en bijgehouden door personeel van bruidsboutique Embrace. We schrijven vooral informatief en niet persé om reclame te maken voor de winkel, al kan een beetje reclame - af en toe - geen kwaad.  Vandaag hebben we een stukje over een project dat we voltooid hebben in het Embrace atelier, waar we laaiend enthousiast over zijn. We beginnen gewoon maar even bij het begin.

Het begon met een e-mail die we kregen, die neerkwam op de vraag: "Kunnen jullie een bruidsjurk ontwerpen à la John Galliano voor Gwen Stefani". Wow! Dat klinkt meteen spannend, helemaal als je weet hoe de jurk eruit ziet die Galliano voor Gwen ontworpen heeft. Het ging in de vraag vooral om het kleurverloop in de rok van Gwen's jurk, qua stijl moest het zijn zoals de mikado jurken van Jesus Peiro.

Wij zeiden eigenlijk meteen: "ja, graag", niet wetend dat de vraagsteller al de helft van alle bruidswinkels en -ateliers had afgebeld met de vraag of ze zo'n project aankonden / aandurfden. We zijn eigenlijk onmiddelijk op zoek gegaan naar geschikte verf en we hadden uit onze stofrollen meteen 3 mogelijke kandidaten geselecteerd, waarvan we vermoedden dat ze goed te verven waren: een zijde mikado, een zijde mousseline en een zijde dupion. Daarmee zijn we dip 'n dye experimenten gaan doen, want dat leek ons de geijkte methode om de klus mee te klaren. Op het moment dat de bruid kwam voor het kennismakingsgesprek hadden we de proefjes al klaar. 

De bruid, Charlotte, bleek een heel bijzondere vrouw. Al een paar jaar wisselde ze werk als topmanager af met het zeilen op grote schepen. Het was tijdens zo'n jaar zeilen dat ze haar vriend Billy had ontmoet, een echte zeebonk met dezelfde passie voor het bevaren van de wereldzeeën. Het was puur toeval dat we voor onze experimenten de kleur 'Ocean Blue' hadden gebruikt, dat kon dus niet beter!

De zijde mikado die we geverfd hadden bleek de beste kandidaat te zijn. Met die stof als uitgangspunt zijn we aan het schetsen geslagen. Charlotte paste ook verschillende jurken van Jesus Peiro aan om te zien wat verschillende coupes deden voor haar figuur. Ze is een prachtige slanke vrouw met een athletisch figuur, dus we kwamen er al snel op dat we zouden werken met een dubbele prinsesselijn, aan de voor- en de achterzijde. Als het gaat over een decolleté vinden we dat je eigenlijk moet kiezen; of aan de voorzijde of op de rug. Zo kwamen we uit op een prachtige diepe V-vormige uitsnede op de rug tot in de taille. Het hele ontwerp kun je bekijken op de tekening hiernaast. 

De tekening is een presentatietekening die we altijd maken voor klanten, zodat je vrij goed kunt zien hoe het er allemaal uiteindelijk uit komt te zien. De volgende stap was het tekenen van het patroon (een soort technische tekening). Patronen tekenen we hier zelf met de hand op basis van de genomen lichaamsmaten, zoals al eeuwen lang gebruikelijk is in Couture. Volgens het patroon  maken we de toile. Toile is een Frans woord dat van oorsprong 'linnen doek' betekent. Het is couture vakjargon voor een proefmodel dat gemaakt wordt van katoen, linnen of neteldoek. De volgende keer dat Charlotte langs kwam hadden we de toile klaar en paste ze dus in feite de katoenen proefversie van haar uiteindelijke jurk. Het mooie van werken met een toile is dat je meteen kunt zien wat er anders moet of verbeterd kan worden.

Wij werken ook niet, zoals veel andere ateliers, met basismodellen of basispatronen. Iedere klant krijgt bij ons haar eigen patroon, dat we 'from scratch' opzetten en verder ontwikkelen. Het patroon is uniek en wordt niet hergebruikt voor andere klanten. We maken een jurk altijd maar één keer, want we zijn geen confectiebedrijf.

Op basis van de toile hebben we ons patroon verbeterd, zodat we door konden gaan met het knippen van de patroondelen uit de zijde mikado. Tegelijk moesten we ons zorgen gaan maken over een bak die groot genoeg zou zijn om de jurk in te dippen. Uiteindelijk vonden we bij de Intratuin een mega-emmer van een slordige 90 liter, die perfect beantwoordde aan onze eisen. Gewapend met verf, een kleine dertig liter water, een paar kilo zeezout en de rok van de jurk konden we aan de slag met dippen en dye-en. Een pittig karweitje waar we een paar uurtjes voor uit moesten trekken. Je moet namelijk heel schoon werken en heel goed opletten met de dosering om een mooi soepel kleurverloop te krijgen. Na de eerste poging hadden we het gevoel dat het nog beter kon en hebben we een tweede poging gedaan. Het handige was dat we de eerste rok konden gebruiken als voering. De tweede pakte prachtig uit, precies zoals we wilden.

Een verrassing van het verfproces was dat de mikado er met duizenden kreukjes uit kwam. Deze kreukjes waren bijzonder moeilijk weg te strijken, maar Charlotte vond ze helemaal geweldig, dus zijn ze erin gebleven. Het gave van die kreukjes was dat ze de stof een heel levendige uitstraling gaven, een beetje zoals kalme zee met lichte rimpeling eruitziet. Wij stonden dus ook volledig achter het idee om ze in de stof te laten.

Het gave van ons vak is dat je met je klanten een soort band opbouwt. We vonden het dan ook een eer en heel bijzonder om uitgenodigd te worden op Charlotte's bruiloftsfeest, waar we deze foto's genomen hebben.
Van Charlotte kregen we toestemming om ze te gebruiken in dit stukje: 
Ik vind het prima dat je de foto’s gebruikt voor op jullie website en  in de blog. Het is zo’n mooie jurk dat iedereen mag weten wat voor fantastische designs jullie maken. 


Het was één van de gaafste projecten die we dit jaar gedaan hebben en we wilden er graag via de blog wat over vertellen. Misschien kan het dienen als inspiratie! Voor een vrijblijvend ontwerpgesprek kunt u contact opnemen via de Embrace website.

Meer informatie over ontwerpen en ons atelier:
www.embracemode.nl/nl/atelier

dinsdag 22 juni 2010

Huwelijk Kroonprinses Victoria

Over de bruidsjurk van Victoria kunnen we redelijk kort zijn. Een beetje saai en stijf. De creatie die prinses Mabel aan had was veel interessanter. Wat vinden jullie ervan?

woensdag 2 juni 2010

Persoonlijk Kousebandje

Iedereen kent het bruidskousebandje wel. Volgens goed gebruik wordt het aan het eind van de bruiloft door de bruidegom met de tanden van het been van de bruid getrokken, wat zoveel betekent dat hij op seksueel vlak geen scheve schaats zal rijden. Daarna gooit de 'gom de kouseband naar z'n vrienden, zoals de bruid het bruidsboeket naar haar vriendinnen gooit. 

Poirier heeft een nieuwe bruidsgadget in de collectie: het kousebandje met medaillon, om het allemaal wat persoonlijker te maken. Bruid en 'gom kunnen hun foto's elk in één van de hart-vormige schalen zetten. Ik weet niet of het dan nog naar de vrienden gegooid moet worden, maar dat moet je zelf maar uitmaken. Het medaillon kan er natuurlijk ook afgehaald worden, alvorens het bandje naar een clubje vrijgezellen te werpen.

foto: Bruid in Stijl.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...